از تروفو به هیچکاک   پاریس، ۲ ژوئنِ ۱۹۶۲ آقای هیچکاکِ عزیز اگر اجازه دهید اوّل از همه این خاطره را برای‌تان تعریف ... ادامه مطلب

      میشل سیمان، سردبیرِ مجلّه‌ی پوزیتیف ـ که گفت‌وگویی خواندنی را با کوبریک منتشر کرده ـ یک‌بار نوشته بود شیوه‌ی فیلم‌سازیِ ... ادامه مطلب

    مه مثلِ کلاغ است با بال‌های سیاهش چشمِ دیدن ندارد ولی با همین چشمِ نداشته زل می‌زند به چشم‌های ما و دست می‌کند ... ادامه مطلب

    گستره‌ی فیلم‌سازانِ محبوبِ تروفو وسیع بود؛ هم شیفته‌ی سینمای ژان رنوآر بود، هم سینمای آلفرد هیچکاک، هم سینمای ماکس اُفولس ... ادامه مطلب

    میز عرصه‌ی کتاب‌ است. غذا نمی‌خورد پشتِ این میز. کتاب می‌خواند. کتاب‌ها را روی هم چیده‌. ردیف‌های کوتاه و بلند. ... ادامه مطلب

      صندلی همان صندلی و میز همان میز و مهتابی همان مهتابی. روبه‌رو باغ نیست امّا. خانه‌ای‌ست ناتمام. در حالِ‌ ساخت. ... ادامه مطلب

    ... بازنشستگی؟ به شوخی شبیه بود این حرف ولی شوخی نمی‌کرد وقتی در نهایتِ جدّیت گفت آن‌قدر پول جمع کرده که ... ادامه مطلب

                                                سکوت باشد. چای باشد. ساقه طلایی باشد. لذّتی بالاتر از خواندن؟   بعدِ تحریر: عکس، صرفاً، تزئینی‌ست. نامِ عکس چای است؛ کار آنتون گراچف  

    زندگی راز است. بودن راز است. رفتن راز است. رازها را دیگران ابداع کرده‌اند تا خود گوشه‌ای به تماشا بنشینند ... ادامه مطلب

      چمدانم مرا به دنبالِ خود می‌کشد، مُدام هم دورتر، روزبه‌روز، شب‌به‌شب، یا چه می‌دانم از این شام به آن شام. ... ادامه مطلب

         تا سلین در قطار دنبالِ جایی برای نشستن بگردد، خاطراتِ دیشب است که مرور می‌شود؛ هرجا که سلین و ... ادامه مطلب

       ـــ این آخرین نامه‌ی فرانسوا تروفوست ـــ   به آنت اینسدورف  ۱۶ ژانویه‌ی ۱۹۸۴ آنتِ عزیز شنیدنِ صدای‌تان در تلفن چه شادم کرد. ممنونم که گفت‌‌وگو ... ادامه مطلب

  تا ز دل آهی کشیدم جمله‌ دل‌ها درگرفت باد بودْ از آتشِ یک خانه چندین خانه سوخت. ــــــ کلیمِ کاشانی ــــــ

                                            رفتم ... ادامه مطلب

    استنلی کوبریک: می‌شود شباهتی بینِ شطرنج و فیلم‌سازی پیدا کرد؛ مثلاً شگردهای شطرنج کمکِ بزرگی است برای فیلم‌سازی که نمی‌داند ... ادامه مطلب

    ادوارد سعید: کُنراد به‌واقع اوّلین کسی بود که مرا افسون کرد. فکر می‌کنم شانزده یا هفده ساله بودم که دلِ ... ادامه مطلب

      مدادها. همیشه بوده‌اند مدادها. توی لیوان. یا روی میز. پیشِ کاغذها. همیشه کاغذی هم هست. سفید است معمولاً. کنارِ دفترچه‌ای ... ادامه مطلب

    رفتم ز خود چو در دلَم آمد خیالِ تو تنها نشسته‌ای تو و خالی‌ست جای من.         ... ادامه مطلب

    می‌گوید از مردن نمی‌ترسد از عاشق‌شدن نمی‌ترسد می‌گوید از مُردنِ عشق نمی‌ترسد می‌گوید عشقْ مردن است ترسیدن است می‌گوید مُردن ترسیدن است عاشق‌شدن ... ادامه مطلب

    به‌آرامی آغاز به مُردن می‌کنی ... اگر کتابی نخوانی. پابلو نرودا، به فارسیِ احمد شاملو      سال‌های کودکی‌اش به خواندن و دیدن گذشت. ... ادامه مطلب

         بهرام بیضایی: سفر اوّلین فیلمی‌ست که تدوینش را با شمیم بهار کار کردم؛ بعد در غریبه و مه و کلاغ هم سرپرستیِ او بر ... ادامه مطلب