نامه‌ی اوّل ـ روزِ اوّل    چه غذای خوش‌مزّه‌ای؛    صدوشانزده فرانک.    چه اتاقِ خوبی؛    آبِ لوله‌کشی دارد و    شوفاژِ مرکزی.    ... ادامه مطلب

       بلدی چیزی اضافه کنی به این دنیا؟    بلدی شاخه‌‌ای درخت ببافی از الیافِ کلمات؟    بلدی دست‌ها را ببری بالا ... ادامه مطلب

        ابرهای رنگ‌ووارنگ می‌فروشم    ابرهای چاق و گرد    ابرهای رنگ‌ووارنگ    خنک می‌کنند هوا را    ابرهای فشرده‌ی صورتی می‌فروشم    ... ادامه مطلب

        زنْ غروب که می‌شود از خانه می‌زند بیرون    می‌رود خرید کند تنها    یا به‌قولِ خودش می‌رود پیاده‌روی    شیک ... ادامه مطلب

      خیلی‌ها را دیده‌ام که می‌گویند تردید ندارند سینما را دیوانه‌وار و بیمارگونه دوست می‌دارم. همیشه گفته‌ام سینما زندگیِ ... ادامه مطلب

      دوستم می‌گوید پسرِ خوبی نبوده‌ام من    می‌فهمی که    می‌گویم پس چی که می‌فهمم    می‌گوید    می‌دانی که    دیر به ... ادامه مطلب

      کودکان می‌نگرند    جایی را در دوردست.    رنگ می‌بازد نورِ چراغ    و چند دخترِ نابینا    راه می‌پرسند از ماه.    ... ادامه مطلب

١٠ شعر را با تو قسمت می‌کنم چنان‌که روزنامه‌ی صبح را و فنجانِ قهوه را و تکّه‌ی کرواسان را. زبان را با تو دو قسمت ... ادامه مطلب

   یکُم: «فدریکو گارسیا لورکا» هیچ‌وقت شاعرِ محبوبم نبود، حتّا یکی از چند شاعری هم نبود که سالی یک‌بار، دست‌کم، دلم ... ادامه مطلب

  کم کسی ببینم و یک کُتک به‌اش نزنم. دیگران نطقِ درونی را ترجیح می‌دهند. من که نه. من که خوشترم ... ادامه مطلب