زندگی راز است. بودن راز است. رفتن راز است. رازها را دیگران ابداع کرده‌اند تا خود گوشه‌ای به تماشا بنشینند ... ادامه مطلب

       ای والِ نابودی‌بخشِ تسخیرناشدنی، تا آخرین نفس با تو درمی‌آمیزم، از قلبِ جهنّم بر تو دشنه می‌زنم، و به‌خاطرِ ... ادامه مطلب

       آدل می‌ترسد از شناخته‌شدن. کسی نباید بداند که بینِ او و هوگوی کبیر نسبتی هست؛ همان نویسنده و شاعر ... ادامه مطلب

       ... سنّ ما که قد نمی‌داد به دیدنِ ستوان کلمبو، ولی شنیده بودیم که چه آدمِ غریبی بوده و ... ادامه مطلب

      کتاب‌خانه‌‌اش بزرگ نیست؛ از این چوبی‌های معمولیِ جمع‌وجور است که شاید تو هر خانه‌ای پیدا شود. کتاب ... ادامه مطلب

      من خوش‌بخت‌ترین مردِ روی زمین‌ام، چون رؤیاهایم را به‌صورتِ واقعیت درمی‌آورم و تازه برای این کار پول هم ... ادامه مطلب

عیشی‌ست مرا با تو؛ چونان‌که نیندیشی حالی‌ست مرا با تو؛ چونان‌که نپنداری. منوچهری دامغانی    «دیگر به سینما نروید! دیگر فیلم نبینید، چون‌که ... ادامه مطلب

«عروسِ سیاه‌پوش» را، معمولاً، در کارنامه‌ی «فرانسوا تروفو» جدّی نمی‌‌گیرند و داستانِ پُرتعلیقِ عروسِ بیوه‌ای که در نهایتِ متانت و ... ادامه مطلب

... شاید اگر چشمم به جمالِ بی‌مثالِ «تی‌. اس. الیوت» در برنامه‌ی «تماشا» روشن نمی‌شد، یادِ آن نوشته‌ی مختصری هم ... ادامه مطلب

  قبلِ تحریر: خواندنِ یادداشتِ «کتاب‌هایی که نیستند، کتاب‌هایی که دوست داریم باشند...»، دو یادداشت پایین‌تر، ضروری‌ست. اوّل آن ... ادامه مطلب