جشنواره‌ی فیلمِ فجر اتّفاقِ مهمی نیست اگر فیلم‌های مهمی در این جشنواره نباشند و مهم‌ترین و بهترین کارگردان‌های ایران ... ادامه مطلب

       مُردن آدمی را مشتاقِ زیستن می‌کند؛ مشتاقِ کشفِ چیزهای نادیده و آدم‌های از راه رسیده. مشتاقِ چیزهای تازه‌ای که ... ادامه مطلب

         از ایده‌ی ایتالو کالوینوی داستان‌نویس در رساله‌ی چرا باید کلاسیک‌ها را خواند؟ شروع کنیم؛ این‌که هرکسی باید کلاسیک‌هایش را ... ادامه مطلب

       فیلم‌های دوبله گنجِ سال‌های دورِ نوجوانی بود که سینما برای‌مان در آن نوارهای کوچک و بزرگ خلاصه می‌شد که ... ادامه مطلب

       ای والِ نابودی‌بخشِ تسخیرناشدنی، تا آخرین نفس با تو درمی‌آمیزم، از قلبِ جهنّم بر تو دشنه می‌زنم، و به‌خاطرِ ... ادامه مطلب

        زندگی چیزِ شگفت‌انگیزی ندارد و آدم‌ها برای رسیدن به شگفتی چاره‌ای ندارند جز پناه‌بردن به چیزهای دیگری که ... ادامه مطلب

        افسانه‌ی پریان؟ حقیقتِ محض؟ یا مجادله‌ی واقعیت و تخیّل؟    هزارتوی پَنِ گی‌یرمو دل‌تورو ترکیبی از همه‌ی این‌هاست؛ نمایشِ ... ادامه مطلب

«عروسِ سیاه‌پوش» را، معمولاً، در کارنامه‌ی «فرانسوا تروفو» جدّی نمی‌‌گیرند و داستانِ پُرتعلیقِ عروسِ بیوه‌ای که در نهایتِ متانت و ... ادامه مطلب

... شاید اگر چشمم به جمالِ بی‌مثالِ «تی‌. اس. الیوت» در برنامه‌ی «تماشا» روشن نمی‌شد، یادِ آن نوشته‌ی مختصری هم ... ادامه مطلب

  قبلِ تحریر: خواندنِ یادداشتِ «کتاب‌هایی که نیستند، کتاب‌هایی که دوست داریم باشند...»، دو یادداشت پایین‌تر، ضروری‌ست. اوّل آن ... ادامه مطلب